გლეხკაცი და ქილა ერბო

იყო ერთი ღარიბი გლეხი.არც სახნავი ჰქონდა, არც სათესი, არც სახლი და არც კარი . ერთ დღეს იგი ქალაქს წავიდა სამუშაოდ. გზაზე ერთი ქილა ერბო იპოვა. აიღო ქილა , ყურში ჯოხი გაუყარა და მხარზე გაიდო. მიდის და გზადაგზა გამდიდრებაზე ოცნებობს:
...........-ჩავალ ქალაქში, ერბოს მანეთად გავყიდი, იმ ფულით თორმეტ ვარიკას ვიყიდი , დავზრდი, დავასუქებ, მერე ჩავიყვან ქალაქს და თითოს ათ-ათ შაურად გავყიდი, ნაშოვნი ფულით გოჭებს ვიყიდი, დავასუქებ და ორ-ორ მანეთად გავყიდი , შემდეგ სახარე ხბორებს ვიყიდი, ხარებად გავზრდი . გავმართავ ურემს, გუთანს, მოვხნავ, დავღესავ და ავაშენდები.
...........ამ ფიქრებში რომ არის, ვითომც ურემს შეშა კიდეც დაუდო და ქალაქს გასაყიდად მიაქვს. __აქ ხომ ხარი ძნელად გაივლის, ხმა უნდა მივცეო,- და შესძახა:
..........__ ჰამოო! - თან ჯოხიც მოუქნია. ერბოიანი ქოთანიძირს დავარდა და გატყდა, ერბოც სულ დაიღვარა . დარჩა მეოცნებე გლეხი ისეთივე ღარიბი, როგორიც იყო.