* * * გოდერძი ჩოხელი

დავალებები (I) IIკლასი: * * *: გოდერძი ჩოხელი ამ(სალოცავის) მოედანზე ვიცი ერთი ადგილი,სადაც კაცებიც კი ვერ მიდიან,მარტო ბალღებს მიგვესვლებოდა და სწორედ იმ ადგილას აღმ...

გალაკტიონი

“ინტერნაციონალი” “ლუმანიტე” ”ჩარდა ამთა” (....რარიგ კარგია, სამშობლოვ,) (ამ ოდესმე მხიარულ...) (ამაოებავ...) (არ დაგავიწყდეს ოქროს საღამო...) (არ მინდა სიტყვა...) (არის მკითხველი...) (აფხაზეთის წვიმა მიყვარს...) (გაგონდება თუ არა...) (გადმოფრენას ეს ყორანი...) (გეძებდი ყველგან...) (გვადალკვივირი...) (გზა არ ღირს დავიდარაბად...) (გზები გაუვალი...) (გორა-გორა...) (გული სწუხს...) (დგება თეთრი დღეები...) (დღეს მაისი ფერში ნაირ-ნაირშია...) (ელვარე და ლომფერი...) (ვთქვათ: მთად სამზეო და სანიავე...) (ზღვა წყნარია ნამეტანი...) (თეთრ თოვლის ქვეშ...) (იბობოქრე...) (ილია მღერის - ვაჰმე...) (იმ ვარდისფერ ატმებს მოვიგონებ კვლავ...) (ის წაიყვანა ოცნებამ მისმა...) (ისევ მაისის მათრობს თვალები...) (იქ, სად მზისფერი ეხვევა ცისფერს...) (მალე ფერგადაშლილი...) (მგელი ბატკანს შეხვდა ნავსად...) (მე ცის ვარსკვლავს არ შევნატრი...) (მე ხომ სხვა ვარ...) (მიდიხარ...) (მოწმეა რბევის...) (მოხარული ვიყავ...) (მუხებს ჩოხათ საქილეში ჩაუწყვიათ რკოები...) (ნიავი, ია, ნარგიზი...) (ნისლი მთიდან მოდის დაბლა...) (ნუ მიატოვებ ლექსს უთვისტომოდ ...) (ორთქლმავალი სტვენს...) (ოჰ, ნუ იფიქრებ...) (რაც გადმოირღვა ზვირთები ვრცელი...) (რაც ეს გაჩნდა - ხეივანი ...) (რისთვის მაგონებ...) (როგორც მრავალი ვარდების მფენი...) (რტოო პალმისა...) (საღამო. ჩვენს სუფრას, უხვსა და განიერს...) (სიცოცხლის აჩრდილს ...) (სულო უმზეო, მაგრამ მზიანო...) (ფერი მზესა და ქარს მოჰყავს...) (ქუხდა ხმოვანი ქარი მრავალი ...) (ყველა დასრულდა!..) (ყველაფერი შეიძლება მოხდეს...) (შენს სიყმაწვილეს ახსოვს მხოლოდ ზუზუნი ქარის...) (ჩემი ვარსკვლავი...) (ჩვენ გავიარეთ შინდარი, ტბეთი...) (ჩვენი იფნის ტყიდან ისმის ...) (ჩურჩული - ულურჯეს ფარჩის...) (წინ, წინ, სამშობლო მხარევ...) (წყალტუბოდან ქუთაისში ...) (ხელშეკრულება...) (ხომალდს მიჰყვება თოვლის მადონა ...) (ხშირად ვოცნებობ და შევსცქერი ცას...) 1950 AVE MARIA VOILES ადრიანი გაზაფხული ავადმყოფს ავდრის მოლოდინში ავრორა ავტომობილი და ურემი ათოვდა ზამთრის ბაღებს ათრობდა ხალხთა მწუხარება აი, რა მზის სიზმარია აკაკის ლანდი ალვები თოვლში ალპები ალუჩა, შვიდი წლის ბავშვი ამ ბნელი ღამით ამაო ძახილი ანგელოზს ეჭირა გრძელი პერგამენტი ანძები არა აქვთ ზღვა არაგვი არგონავტები ახალი დროის არდაბრუნება არიან დღენი არხევს ახალი სიცოცხლის აკვანს ატმის რტოო, დაღალულო რტოო… ატმის ყვავილები აუზისაგან აქ ხილულ ოცნებას აღავსე, მზეო აღარ არის მენესტრელი აყვავილებულ ველებს სალამი! ახალი გვერდი ახალი მეკვლე ახალი მოსახლეობა ახსნა აჰა, თენდება! ბავშვები კაფეში ბავშვი გზად ვლიდა ბავშვობის დღეები ბარათაშვილი ბედის იქით! ბოძთან ტრამვაის უცდიდა მგზავრი ბუხართან გადია გაზაფხულია გათენდა ცხრაას ორმოცდაექვსი გამარჯობა, აფხაზეთო, შენი! გამბედავო და მაგარო ხელო გამოსალმება განახლდა გული განთიადზე კი… განიახლე, განიახლე! გაოცდა უფრო გახედე: კახეთი! გახსოვდეს მარად! გახსოვს? გემზე გემი “დალანდი” გეტერა გზადაგზა გზაზე გზაზე გოტიეს რომანიდან გული გურიის მთები დაბრუნება დაგიფარავენ დადგა აგვისტო დაიჯერე, თუ არ გჯერა დამწველი თავის სიმშვენიერით დარჩნენ ქვიშანი დასძინებია ალერსიან ბაღს დაღამდება ტყეში ოდეს… დაღლილ წამწამთ ქვეშ დგება შემოდგომა დიდი ხანია დილა გამარჯვებისა დრო დროშები ჩქარა! დღე გაფითრდა იაგუნდისა დღეთა კარებთან ვდგავარ წუხილით ეგ არის და გორის ციხე! ედარებოდა შეშლილს ედგარი მესამედ ევროპის უფერული დღე ეიფელის კოშკზე ელეგია ერთხელ… ეს მშობლიური ქარია ეს მძინარე მთა და ველი ეს რა ნიაღვრებს ვეზუვი ისვრის? ეს წინათ იყო ეფემერა ვარ გენია რიმანელი ვარდები ვეზუვი ვერსად, ვერასდროს… ვერხვები ვიგონებ რა იმ მიქელ-ანჯელოს... ვით არ მიყვარდეს სამშობლო ჩემი ვინ არის ეს ქალი? ვინა სთქვა?! ვისმენ დანატრულ ხმას ვპოეზია - უპირველეს ყოვლისა! ვწერ ვინმე მესხი მელექსე ვწყევლი სიყვარულს! ზამთრის მოტივებიდან ზევით ასწიეთ მზე, ზევით! ზღაპარი ზღაპრებიდან ზღვა ახმაურდა თანდათან, თანდათან ახალი ქვეყანა შენდება! თასი თბილისი თბილისს სძინავს მძიმე ძილით თეთრი ქარები თემა თვალები თვალით ვეღარას ვხედავ თიბათვე გავიდა თოვლი თოვლი იყო ირიბი, ალმაცერი თრთის დასავლეთი, აწითლებს ზღვას... ი. ა. იავნანა იგი დრო ენამ ვერ გამოხატა იდეა იდიდე, სამშობლოვ, იდიდე! იერი იმ ატმებს გაუმარჯოს, იმ ატმის ყვავილებს! იმიტომ ხდება რევოლუცია ირაკლი, მომგები ასი ომის ის ის დროება სიზმარივით წავიდა ის მიდიოდა ქუჩაში ერთი ისევ ახალგაზრდობას ისევ ეფემერა ისევ მესხის გამოხედვა ისევ ოცნება და სიყვარული იფნის შოლტივით მოქნეულ გზაზე იქ პოეზიის ფრიალებს დროშა იქით ნუში, აქეთ ნუში... იყო იშლებიან ყანები იცვალნენ დრონი იხდება ფარდა კავშირი გულთა შორის... კაკლის ხე მთაწმინდაზე კახეთის მთვარე კვლავ შეგვახვედრებს გამარჯვება კვნესა კოლხიდის დაბლობზე კუმისი ლანდი−არა-ქვეყნიური ლაჟვარდ ცაზე დღეა თეთრი კრავების ლარიქს სიბირიკა ლაურა ლეჩაქები ჯაგებზე ლილიან ფრთებით ლოცვისთვის ლურჯა ცხენები მაგრამ მე რა ვქნა? მაინც დავიმსახურე მაისის ისრით მამული მარადიული ოქროს კალმებით მარმარილო მარტონი ვართ მას გახელილი დარჩა თვალები მატარებელში მატარებლიდან მაღალ მთაზედა ავაგე სასახლე ახალ-ახალი მახათა მახაჯირი მგზავრის სიმღერა

მგზავრის სიმღერა მგლოვიარე სერაფიმები მე და ღამე მე და ზამბახი მე დავიბადე განთიადისას მე ვინც მიყვარდა მე ვოცნებობ ახალ საქართველოზე მე კავკასიის ქედები მთხოვენ მე მოვალ მე რომ მკითხონ... მეგობარს მელანქოლიური მოსიმღერე მეოცნებე აფრებით მერი მერის თვალებით მესაფლავე მესტიის ხიდი მესხის გამოხედვა მეტეხი იდგა რუხი, პიტალო მეტეხს იქით ცა, აჰა, ნათლდება მეცხრე სიმფონია მეწყერი მზეო თიბათვისა მზის ჩასვლა მთავრის ნაამბობიდან მთაწმინდის მთვარე მთელი დღე ვგრძნობდი მთვარე ჭაში მივალ, გადავკოცნი მივარდნილი აივანი მივაშუროთ! მიმღერე რამე მიყვარდა ჰანგი გრძნობით გამთბარი მიცვალებულის ხსოვნა მიცქირე თვალში მოგონება მოგონება ჩვენი ჭალისა მოდის ჭალების სული მცურავი მოვა… მაგრამ როდის? მოსვლას აპირებს წვიმა მოხუცი ქალი მრავალჟამიერ გუგუნებდეს ხმა! მუსიკა უეცარი მუხა მღვრიე ქარი მშვიდზე მშვიდი მშობლიური ეფემერა მშობლიურო ჩემო მიწავ! მცხეთიდან მწვერვალები ახალ მთების მწოლარე მწუხარება შენზე მხარი მხარს, მხარი მხარს! მხოლოდ ეს გული ნეაპოლში ნუგეში ომნიბუსით ორი ასული ნეტარი ორი ზარი ორნამენტი ორხიდეები ოფორტი ოქროს თასი ორნამენტებით ოქროს ნავით ოქროს ტყავები ოქტომბრის სიმფონია       ოცნება და სინამდვილე ოცნებაო, მოიგონე... პარალელი პატარა პიერი პირველ თაველებს პირველი მაისი პირიმზე პოეზიის ინტეგრალები პრესა პრიმიტივი პროლოგი 100 ლექსის პუშკინი პარიზში რა დროს რომანსეროა?! რა მშვენიერი იყო ნამი… რა საჭიროა სიტყვები? მჯერა! რა სევდიან ნანას ამბობს ქარი... რა ცაა! რა წარმტაცი ხარ, რა დიდებული რამდენიმე დღე პეტროგრადში რაც უფრო შორს ხარ რევოლუციონერის ხსოვნას რევოლუციურ საქართველოს რიცა როგორ ებრძოდნენ ზარებს ზარები რომელი საათია? როცა აქტეონი, ძეჲ არისტეას რუს პოეტს რუსთაველი პარიზში სად? სადღაც, ოდესღაც სადღეგრძელო იყო მისი სამრეკლო უდაბნოში სამშობლოს სამშობლოში სანთელი სანთლები სარკმელთან სასაფლაონი სასწაულს საუბარი ედგარზე საღამო საღამო საღამო სოფლად სახლი ტყის პირად სახლიდან გავიდა და აღარ დაბრუნდა სერენადა სიბერე სიზმრები სიკვდილი მთვარისაგან სილაჟვარდე ანუ ვარდი სილაში სიმღერავ, უხმე სიმღერავ! სინამდვილეში ოცნებისას სინანული სიშორით შენით სიძველენი სროლის ხმა მთაში სტანსები სული მწუხარე სხვაგან სადაა? ტბა ალპიურ ზონაზე ტირიფი ტუია ტყემ წამიყვანა! უბინაო დედა უდაბნო უნაზესი ხელნაწერი ურიცხვ დროშების მოსიმღერენი უსიყვარულოდ უცნაური სასახლე უცნობი ქუჩის დასასრულთან ფოთლები ფრაგმენტი ფრთხილად! ქალავ! ქალაქი წყალქვეშ ქალაქისაკენ ქალი და ხენლოვნება ქალს მთებიდან ქალწული ქარებს ქარობა! ქართული ორნამენტი ქარი ქარი არხევდა იტალურ შობის ხეს ტრიპოლისში ქარი ჰქრის ქარით დატირებული ქარმა ბუდიდან ყვავის ბახალა ქაღალდი ქებათა-ქება ნიკორწმინდას ქუჩა ქუჩის მომღერალი ღამე ხეობაში ღამევ, რა მოგივიდა? ღელავდნენ ღვინისფერო მდინარევ! ღვინოს დააბრალებენ ყანები ყვავილები ყვავილები და ღვინო ყველგან დირიჟორად არის ინჟინერი ყვითელი ფოთოლი ყორანი შავი ოქროს ქალაქი შავი ყორანი შავით შემოსილხარ,როგორც ელეგია შემოდგომა შემოდგომა “უმანკო ჩასახების” მამათა სავანეში შემოდგომაა შემოდგომის დილა შემოდგომის დღე შემოდგომის მოტივებიდან შემოდგომის ფრაგმენტი შემოდგომის ყვავილები შემოსილნო გამჭვირვალე ბლონდებით შენ აღტაცებით ისევ ენთები შენ გვიანდები შენ და დემონი შენ და შემოდგომა შენ ერთი მაინც შენ ზღვის პირად შენ რაღას იტყვი? შენი სადღეგრძელო შერიგება შერიგება შეხედე! შინდისის ჭადრებს შიშველი შოთა რუსთაველი შავი ზღვის პირად შორი ალპების წყაროზე წმინდა,სამხრეთის მზეზე უდიადესი შორი სიახლოვე შრიალებს ჩალა ჩაკეტა კარი ჩემი გულია დღეს ეს შავი ზღვა ჩემი სიმღერა ჩემმა ახალგაზრდობამ ჩემო მენავე ჩემს ირგვლივ ჩვენ, პოეტები საქართველოსი ჩვენი მნათობი ცეცხლისფერია ჩვენში და მათთან ჩუმი შრიალით ხის ფოთლები მეგებებიან ცა გაქვს ისეთი... ცაზე ლეგიონი სცურავს ვარსკვლავების ცამეტი წლის ხარ ცაცხვი ზღვის პირად ცელი კივის ციხის ნანგრევებთან ცხოვრება ჩემი ცხრაას თვრამეტი ძველი რვეულიდან ძველი წისქვილი წამი შემოქმედებისა წამყე ბეთანიისაკენ! წარწერა ანატოლ ფრანსის სურათზე წარწერა წიგნზე “მანონ ლესკო” წელიწადები წავლიან ძველნი წერილი მეგობრებისადმი წერილი სოფლიდან წერილიდან მისდამი წითელი დროშით წინანდალელი ნათელა წიწამურში რომ მოკლეს ილია წუთი წუხელი ღამით… ჭარხალი ჭიანურები ხალხური მოტივებიდან ხანდახან მშფოთვარ ქალაქის ხმაში ხელოვნება ხომლი ჯვარი ჰიმნი ქართულ ანბანს ჰორიზონტი ოდნავ ღელავს ჰორიზონტიდან ზენიტამდე ჰყვება თბილისი სხვადასხვა ჰანგებს