როგორც მოგეხსენებათ, ზამთარში ცხენის ჭენება მოუხერხებელია. უმჯობესია მარხილით მოგზაურობა. მეც ერთი მშვენიერი მარხილი ვიყიდე და სწრაფად გავსრიალდი ფაფუკ თოვლზე.
დაღამებისას ტყეში შევედი. ჩამთვლიმა. ამ დროს მომესმა ცხენის შეშფოთებული ჭიხვინი. მოვიხედე და მთვარის შუქზე დავინახე, რომ საშინელი მგელი კბილებდაღრჭენილი მოსდევდა ჩემს მარხილს.
ახლა კი გათავდა ჩემი სიცოცხლე-მეთქი, გავიფიქრე, ჩავწექი მარხილში და თვალი დავხუჭე.
ცხენი გიჟივით მიჰქროდა. მგლის კბილების კრაჭუნი ზედ ყურთან მესმოდა. საბედნიეროდ, მგელმა არავითარი ყურადღება არ მომაქცია, მარხილს თავზე გადაევლო და საწყალ ჩემს ცხენს დაეძგერა. ჩემი ცხენის უკანა ნაწილი უმალ ჩაიხვია პირში, წინა ნაწილი კი შიშისა და ტკივილისაგან გამწარებული განაგრძობდა სირბილს.მგელი უფრო და უფრო ღრმად იხვევდა ცხენს ხახაში.
როცა გონს მოვედი, მათრახს ვტაცე ხელი და დავცხე და დავცხე გაუმაძღარ მხეცს.
მგელი ყმუილით გავარდა წინ.
ცხენის წინა ნაწილი, რაც მგელს გადაურჩა, მოსართავებიდან გამოძვრა და თოვლში ჩაეფლო. ცხენის მაგიერ ახლა მგელი დარჩა მოსართავებსა და ხელნებს შუა ცხენივით გაბმული. თავს ვერ აიშვებდა. მე, რაც ძალ-ღონე შემწევდა, ვცემდი და ვცემდი მათრახს.
მგელი მიქროდა, თან ჩემს მარხილს მიაქანებდა. ისეთი სისწრაფით მივქროდით, რომ რაღაც ორ თუ სამ საათში ჭენებ-ჭენებთ შევგრიალდით პეტერბურგში.პეტერბურგის მცხოვრებლები განცვიფრებულნი გამორბოდნენ იმ გმირის სანახავად, რომელმაც ცხენის ნაცვლად საშინელი მხეცი შეაბა მარხილში.
*გევალებათ:
*გევალებათ:
კომენტარებში , ან თუნდაც რვეულში (ცალკე რვ.) გაეცი პასუხი.
1) 6 აბზაცი.
ОтветитьУдалить2) მე რაც ძალა და ღონე მქონდა ვცემდი და ვცემდი მათრახს.
3) ჩემს მარხილს.
ანა მარია გუსეინოვა
1.7 აბზაცი შინაარსობრივად.ვიზუალურად 6.
ОтветитьУдалить2. შემეძლო.
3. ჩემს მარხილს.
თათული ხუბერაშვილი.